Zachowanie funkcji kończyn górnych: rozumowanie kliniczne dla Empulse R90

Urazy przeciążeniowe

Istnieją dowody na zwiększoną częstość występowania urazów przeciążeniowych kończyny górnej (UL) wśród użytkowników manualnych wózków. Urazy te powstają na skutek powtarzalnych ruchów i prowadzą do naderwań mięśni, stanów zapalnych, ucisku nerwów, zapalenia kaletek i w konsekwencji bólu. Dotyczą przede wszystkim barków, nadgarstków i łokci, a mogą objawiać się uszkodzeniami stożka rotatorów, zespołem cieśni nadgarstka oraz „łokciem tenisisty”, między innymi symptomami.

Co powoduje urazy przeciążeniowe?

Poruszanie manualnym wózkiem polega na napędzaniu ciężaru ciała oraz wózka za pomocą kończyn, które nie były zaprojektowane do takiego obciążenia. Mięśnie i stawy kończyny górnej są znacznie mniejsze niż te w kończynach dolnych i zostały stworzone do precyzyjnych ruchów, a nie do dźwigania ciężaru czy stabilizacji. Dodatkowo napędzanie wózka wymaga wykonywania bardzo powtarzalnych ruchów tymi mięśniami. Mogą one być też wykorzystywane w nieprawidłowych lub nieefektywnych pozycjach, jeśli klient ma złą postawę lub nieodpowiednio skonfigurowany dostęp do kół wózka.

Wielu użytkowników manulanych wózków ma kończyny górne osłabione z powodu urazu lub choroby. Nadmierne obciążenie może wystąpić, gdy kompensują one inne słabe lub niewydolne mięśnie kończyny górnej albo stabilizują słaby tułów. Może pojawić się przeciążenie lub uszkodzenie spowodowane niestabilnością stawu, która wynika ze słabości mięśni wokół tego stawu i/lub zwiększonego bądź zmniejszonego napięcia mięśniowego. Dodatkowe ryzyko można zaobserwować u starszych klientów z ograniczonym zakresem ruchu, naroślami kostnymi, artretyzmem i zwyrodnieniami stawów, a także u dzieci, których mięśnie są słabsze, a stawy nie w pełni rozwinięte.

Objawy kliniczne, przy których warto rozważyć dodatkowy napęd elektryczny

• Klient nie jest w stanie osiągnąć celów wyłącznie za pomocą manualnego wózka z powodu:
  • Niemożności pokonywania funkcjonalnych odległości/prędkości z powodu osłabienia kończyn górnych, bólu lub ograniczonego zakresu ruchu.
  • Dyskinezji kończyn górnych, która uniemożliwia funkcjonalne napędzanie wózka.
  • Bólu podczas napędzania, który ogranicza możliwość osiągnięcia celów.
  • Niemożności sprostania wymaganiom wytrzymałościowym ze względu na choroby współistniejące, takie jak problemy sercowo-naczyniowe, nowotwory czy cukrzyca.
  • Niemożności pokonywania wzniesień i nierównego terenu w środowiskach, w których klient musi się poruszać.
• Trudności lub niemożności bezpiecznego i funkcjonalnego pokonania ulicy w odpowiednim czasie.
• Historii urazów przeciążeniowych (RSI), takich jak:
  • Zapalenie ścięgien
  • Uszkodzenie stożka rotatorów
  • Zapalenie kaletek
• Postawy ograniczającej możliwość napędzania ręcznego wózka z prawidłową ergonomią, takich jak:
  • Tylnie nachylenie miednicy / kifoza
  • Skolioza
• Napęd manulny powoduje uszkodzenia struktur kończyny górnej lub istnieje ryzyko takich uszkodzeń.
• Klient nie może osiągnąć funkcjonalnych celów z manulanym wózkiem, a wózek elektryczny nie jest opcją z powodu:
  • Środowisko nie jest przystosowane do wózka elektrycznego.
  • Klient nie jest w stanie transportować wózka elektrycznego ze względu na ograniczenia rozmiarowe.
  • Klient nie może używać wózka elektrycznego w domu ze względu na brak przestrzeni.
  • Klient nie może używać wózka elektrycznego w niektórych środowiskach z powodu ograniczeń wagowych produktu, np. w windach.
• Doświadczanie zmęczenia w ciągu dnia.
• Trudności z kontrolą prędkości na zjazdach.
• Chęć utrzymania bardziej aktywnego trybu życia w ciągu dnia.
• Niemożność przenoszenia przedmiotów podczas napędzania.
• Konieczność radzenia sobie ze spastycznością.
• Chęć pozostania przy wózku ręcznym zamiast przejścia na wózek elektryczny.

Obiektywne miary, które mogą pomóc w tworzeniu profilu ryzyka urazów przeciążeniowych (RSI)

Miary wyników stosuje się do oceny, czy urządzenie wspomagające klienta przyczyni się do poprawy funkcjonowania w różnych obszarach życia, takich jak praca, szkoła, relacje czy zaangażowanie społeczne. Wyniki te mogą być wykorzystane zarówno do podejmowania decyzji klinicznych, jak i angażowania klientów w planowanie opieki zdrowotnej. Kilka obiektywnych miar może pomóc w monitorowaniu wyników funkcjonalnych lub poziomu funkcjin bólu w czasie, szczególnie gdy rozważa się dodanie napędu elektrycznego:

• 24-godzinny cykl bólu
• Indeks bólu barku użytkowników wózków (WUSPI)
• Funkcjonowanie na co dzień na wózku (FEW)
• Miara wyników wózka inwalidzkiego (WHOM)
• Ocena jazdy wózkiem elektrycznym w pomieszczeniach (PIDA)

Urządzenie napędowe Empulse R90

Dla klientów, którzy spełniają kryteria do stosowania urządzeń dodatkowego napędu, Empulse R90 może pomóc w zachowaniu samodzielność i zdrowia kończyn górnych oraz zmniejszyć ryzyko przyszłych uszkodzeń, jednocześnie umożliwiając mobilność.

Empulse R90 spełnia następujące wymagania funkcjonalne:

• est lekki i łatwy do transportu: Empulse R90 waży 5,9 kg.
• Intuicyjny design pozwala wielu klientom na bezpieczne zamontowanie Empulse R90, siedząc w wózku.
• Oferuje zasilanie na cały dzień: bateria litowo-jonowa o pojemności 2,5 Ah pozwala na przejechanie do 15,7 km. Zasięg można wydłużyć do 31,4 km dzięki baterii 5 Ah.
• Empulse R90 nie zwiększa całkowitego rozmiaru wózka, dzięki czemu pozostaje on zwrotny nawet w ciasnych przestrzeniach.
• Aplikacja pozwala użytkownikowi zoptymalizować działanie R90 pod kątem masy ciała oraz typu wózka, a także wybierać profile jazdy dopasowane do środowiska.